Η Αριστέα Σταφυλαράκη μιλάει στο Open Mind

H Αριστέα Σταφυλαράκη μιλάει στο Open Mind για την παράσταση: " Σοφία Λασκαρίδου - Μια αγάπη μεγάλη", για την ομάδα 4frontal και διάφορα ακόμα...

Ένας κύκλος κλείνει ένας ανοίγει, μία παράσταση μετά την άλλη ξεκινάει. Μιλήστε μου λίγο για την νέα παράσταση που θα σας δούμε;

H παράσταση «Σοφία Λασκαρίδου – Μια αγάπη μεγάλη» είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο «Από το ημερολόγιό μου, συμπλήρωμα, μια αγάπη μεγάλη» που εξέδωσε η Λασκαρίδου λίγο πριν πεθάνει. Το ανακάλυψε η Νεφέλη Μαϊστράλη, τη συνεπήρε και αφού μας αφηγήθηκε την ιστορία αποφασίσαμε να το κάνουμε παράσταση. Ένας έρωτας απόλυτος, ολοκληρωτικός, με όλες τις προσδοκίες, τη μαγεία, ή τη ματαιοδοξία που μπορεί να κρύβει, είναι κάτι που μάλλον όλοι ευχόμαστε να ζήσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας και αυτό ήταν που μας κίνησε στο να φέρουμε αυτή την ιστορία πάνω στη σκηνή και να την μοιραστούμε με τον κόσμο. Στόχος μας είναι να πούμε την ιστορία όπως την αφηγείται η ίδια η ηρωίδα δημιουργώντας την ατμόσφαιρα της εποχής του 1900 τότε που η περιοχή της Καλλιθέας στην Αθήνα ήταν εξοχή και δεν είχε παρά λιγοστά σπίτια, τότε που κάτω από την Ακρόπολη εκτίνονταν κάμποι, τότε που για να ταξιδέψεις στην Ευρώπη έπρεπε να πάρεις καράβι και τρένο μιας και τα αεροπορικά ταξίδια δεν ήταν ακόμη αδύνατα.

Μία σταθερή ομάδα, 4frontal , πώς προέκυψε η συνεργασία και πώς νιώθετε για αυτή την συνεργασία;

Η ομάδα 4frontal ηταν το φυσικό επακόλουθο της γνωριμίας μας από τα χρόνια της σχολής. Περνώντας μαζί, πολλές φορές πάνω από 9 ώρες την ημέρα, μοιραζόμασταν σχεδόν τα πάντα για 3 χρόνια στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Νομίζω ότι το μικρόβιο του να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί και μετά τη σχολή, μας μπήκε όταν κάναμε πρώτη φορά την άσκηση «καμπαρέ». Έπρεπε να στήσουμε μόνοι μας χωρίς την επίβλεψη των καθηγητών μια παράσταση ανοιχτή στο κοινό με μουσικά σκετς. Μπήκαμε στη διαδικασία να συζητάμε όλοι μαζί για μια κεντρική ιδέα, να φτιάχνουμε μικρές ομάδες, να παρουσιάζουμε ο ένας στον άλλο τις ιδέες μας, να δοκιμάζουμε αστεία, να κάνουμε ομαδικές χορογραφίες. Είχε τα πάντα, πολλή κούραση, πολύ άγχος, όμως μετά την παράσταση, με τον κόσμο να σηκώνεται να μας αγκαλιάζει ξέραμε ότι κάτι είχαμε κάνει πολύ καλά. Υστέρα βγήκαμε από το «προστατευμένο περιβάλλον» της σχολής και συνεχίσαμε με την ίδια λογική. Τα εμπόδια ήταν και είναι πολλά περισσότερα αλλά η λογική παραμένει η ίδια. Όσο έχουμε κοινούς στόχους, μαζί μπορούμε να τους πετύχουμε και το αποτέλεσμα να είναι συναρπαστικό!

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Δεν έχω σχέδια. Και η αλήθεια είναι ότι στο θέατρο σήμερα είναι λίγο δύσκολο να κάνεις σχέδια. Με ενδιαφέρει η εκπαιδευτική λειτουργία του θεάτρου, είτε αυτή είναι μέσω μιας παράστασης είτε είναι μέσω ενός θεατροπαιδαγωγικού προγράμματος. Πιστεύω ότι το θέατρο είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασκεδάσεις αλλά και να μάθεις πράγματα για τον εαυτό σου. Είμαι λοιπόν σε αναζήτηση του πως μπορώ να εργαστώ προς αυτή την κατεύθυνση. Για την ώρα αφήνω το χρόνο να φέρει ότι είναι να φέρει –όπως συμβαίνει ουτως ή άλλως άλλωστε!

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Ευχομαι οι αναγνώστες του open mind να έχουν πάντα τη διάθεση να ακούσουν, να μάθουν, να μοιραστούν. Πίσω από έναν άνθρωπο, ένα αντικείμενο υπάρχει μια ιστορία, ωραία, συγκινητική, αστεία, τρομακτική, αποκρουστική. Εμείς φτιάχνουμε τις ιστορίες. Ας επιλέξουμε πώς θα είναι.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ,τους συντελεστές και τις ημέρες των παραστάσεων μπορείτε να βρείτε εδώ: https://theatromusicbooks.blogspot.gr/2017/01/104-27.html

Της Αλεξίας Βλάρα, 1/2/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου