«Ανατόλ» Θέατρο Αλκμήνη

«Ανατόλ»

Θέατρο Αλκμήνη

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 15 Οκτωβρίου

Το έργο του Αρθουρ Σνίτσλερ «Ανατόλ ή η μάχη των φύλων», γράφτηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 20^ου, όπου και παίχτηκε με τεράστια επιτυχία στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Ο Σνίτσλερ ήταν ένας πρωτοπόρος γιατρός, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος. Η άποψή του ήταν ότι τα δυο βασικά θέματα για τα οποία γράφει κανείς είναι ο έρωτας και ο θάνατος. Γράφει και περιγράφει σχεδόν κυνικά τον έρωτα σε όλες τις όψεις, τις απάτες, τις αυταπάτες, τα τεχνάσματα και τις παγίδες του, το πάθος και τη σκληρότητά του. Ο κεντρικός ήρωας, ο Ανατόλ, έχει καταβολές από τον Δον Ζουάν και τον Καζανόβα, όμως είναι πολύ πιο κοντά στον καθημερινό άντρα, ο οποίος ζει καθημερινούς και εφήμερους έρωτες σε μια ατελείωτη σκυταλοδρομία πάντα διψασμένος και ανικανοποίητος. Το έργο αποτελείται από εφτά επεισόδια και έναν επίλογο – ο οποίος θα παιχτεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα – όλα παραλλαγές πάνω στο ερωτικό θέμα: αισθηματικές, ειρωνικές, μελοδραματικές, σαρκαστικές, ρεαλιστικές και φαρσικές. Ο ίδιος ο Σνίτσλερ ενσαρκώνεται από τον φίλο του Ανατόλ, τον ώριμο θυμόσοφο Μαξ, που σχολιάζει και προωθεί τα δρώμενα, παραστέκεται και παρηγορεί τους «δράστες». Οι εφτά γυναίκες που αποτελούν τα «ερωτικά αντικείμενα» του Ανατόλ, έρχονται από κάθε τάξη, επάγγελμα, ψυχικό και πνευματικό περίγυρο. Αλληλοσπαράζονται παίζοντας τον θύτη και το θύμα. Όλα αυτά βέβαια σ΄ένα παιχνίδι με πολύ έρωτα, πάθος, εύθυμη διάθεση και χαρακτήρες αληθινούς, με τους οποίους ταυτιζόμαστε και σήμερα, γιατί ο έρωτας είναι πάντα ένα διαχρονικό και βασικό στοιχείο της ζωής μας. Ο Freud άλλωστε, σε επιστολές που είχαν ανταλλάξει, αναρωτήθηκε και έγραψε: «Πώς κατορθώσατε να αντλήσετε αυτή τη μυστηριώδη γνώση για την ανθρώπινη ψυχή, που εγώ κατάκτησα μόνο μετά από πολύμοχθη διερεύνηση του αντικειμένου και τελικά έφτασα στο σημείο να ζηλεύω τον ποιητή, που κατά τα άλλα θαυμάζω».
Ο Σνίτσλερ κατακτά, και δικαίως, τους θεατές του σήμερα, γι’ αυτό και το έργο ξαναπαίζεται με τεράστια επιτυχία τα τελευταία 10 χρόνια στη Νέα Υόρκη, στο Βανκούβερ, στo Παρίσι και στο Βερολίνο.

Το έργο θα παίζεται από τις 15 Οκτωβρίου 2018 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 στο θέατρο Αλκμήνη.
Παίζουν:
Μαξ: Πέρης Μιχαηλίδης
Οι εφτά γυναίκες του έργου: Τζούλη Σούμα
Ανατόλ: Λευτέρης Βασιλάκης

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Μετάφραση Επιλόγου: Γιάννης Καλιφατίδης
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιάννης Βούρος
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζωρτζίνα Κώνστα
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Τσιρίκος
Μακιγιάζ: Βαγγέλης Θώδος
Φωτογραφίες: Olsi Mane
Teaser&Trailer: Άλκης Σδούγκος- ArtProductions
Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη

Θέατρο «Αλκμήνη», Αλκμήνης 8, Γκάζι

Τηλέφωνο: 210-3428651

Ημερομηνία έναρξης: 15/10

Διάρκεια: 90 λεπτά

Ημέρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30

Τιμές: κανονικό: 12, φοιτητικό/συνταξιούχων: 10, ανέργων: 5

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου